фрэзеро́ўшчык, ‑а, м.
Рабочы, які працуе на фрэзерным станку. Сапраўды, чаму б Сяргею не пайсці на завод імя Кірава, на «Гомсельмаш»? Там для фрэзероўшчыка — шырокае поле дзейнасці. Мяжэвіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
классII клас, род. кла́са м.;
рабо́чий класс рабо́чы клас;
антагонисти́ческие кла́ссы антаганісты́чныя кла́сы;
дру́жественные кла́ссы рабо́чих и колхо́зного крестья́нства дружалю́бныя кла́сы рабо́чых і калга́снага сяля́нства.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
біцю́г, ‑а, м.
Рабочы конь — цяжкавоз буйной пароды. [На вуліцы] .. іншы раз нават цокаюць па бруку падковамі вялізныя.. біцюгі, якія развозяць паклажу па раскіданых у глухіх завулках крамках і ларках. Навуменка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
вылучэ́нец, ‑нца, м.
Разм. Радавы супрацоўнік (рабочы, селянін, служачы), вылучаны на адказную работу. У цэнтры аповесці «Таварыш Мінкін» — адна з самых тыповых фігур таго часу — вылучэнец з рабочых. Каваленка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
арганізава́насць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан арганізаванага. Арганізаванасць дзеянняў. Арганізаванасць мас. □ Рабочы клас Расіі вызначаўся самай высокай у свеце рэвалюцыйнасцю, арганізаванасцю і меў вялікі вопыт класавай барацьбы. Праграма КПСС.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
закапёршчык, ‑а, м.
1. Рабочы, які кіруе забіўкай паляў у грунт пры дапамозе капра.
2. перан. Разм. Завадатар, верхавод. Па голасе Кастусь здагадаўся, што галоўным закапёршчыкам быў Балай. Прокша.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
лесару́б, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца валкай лесу. Брыгада лесарубаў. □ Кладуць лесарубы сасну за сасной. А. Александровіч. А неўзабаве на бераг Ручая прыйшлі лесарубы і пачалі сячы лес. Шуцько.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
параво́знік, ‑а, м.
Разм. Чыгуначны рабочы, які абслугоўвае паравоз. Трэба быць, напэўна, сапраўды паравознікам, каб ведаць, што адчувае машыніст перад адпраўкай лакаматыва ў рэйс!.. Васілёнак. // Разм. Работнік паравозабудаўнічага завода.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
разда́тчык, ‑а, м.
1. Рабочы, які займаецца раздачай. Барыс працуе багажным раздатчыкам у Брэсце. «Звязда».
2. Прыстасаванне для раздачы, размеркавання чаго‑н. Паступленне кармавой сумесі са змяшальніка ў раздатчык.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
сталя́р, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па тонкай і дэтальнай апрацоўцы драўніны і вырабах з яе. — Хто гэта? — спытаўся я. — Сталяр сякі-такі, — адказаў Мікола. — Вокны робіць у нас. Брыль.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)