загусці́, ‑гуду, ‑гудзеш, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце, ‑гудуць; пр. загуў, ‑ла, ‑ло; зак.
Пачаць гусці. // Прагусці. Цяжка загуў матор, машына кранулася, а тады неяк усё заглухла. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заржаве́ць і заіржаве́ць, ‑ее; зак.
Пакрыцца ржою, стаць іржавым. Трубы заржавелі. □ Цяпер машына стаяла ў свірне, у сухім месцы, каб нічога ў ёй не заржавела. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ільнатка́цкі і льнатка́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ткання, ткацтва лёну. Ільнаткацкая вытворчасць. Ільнаткацкі цэх. Ільнаткацкая майстэрня. // Прызначаны для ткання лёну. Ільнаткацкая машына. Ільнаткацкі станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагру́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пагруз, ‑ла; зак.
Завязнуць у чым‑н. грузкім. Але як толькі машына апусцілася на снег, лыжы глыбока пагрузлі, затармазілі бег. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панаво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-чаго.
Навезці, прывезці ў вялікай колькасці. І закруцілася машына. Адкуль узяліся і тыя будаўнічыя матэрыялы. Панавозілі цэглы, цэменту, шкла. Палтаран.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перфара́тар, ‑а, м.
1. Машына для бурэння шпуроў і свідравін у горных пародах; бурыльны малаток.
2. Апарат, якім прабіваюць скразныя адтуліны (на кінастужцы, паперы і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сталёвы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і стальны. Сталёвая машына няўмольна рухалася .. [Зернавому] насустрач, не збаўляючы хуткасці. Нядзведскі. Прышпорваў я сталёвага каня, Што бушаваў, нібы гарачы кратэр. Макаль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыката́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з вытворчасцю трыкатажу. Трыкатажная фабрыка. Трыкатажная прамысловасць. // Прызначаны для вырабу трыкатажу. Трыкатажная машына.
2. Зроблены з трыкатажу. Трыкатажныя вырабы. Трыкатажны касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́рмаз, -а і -у, мн. тармазы́, -о́ў, м.
1. -а. Прыстасаванне для спынення або запавольвання руху машыны, цягніка і пад.
Аўтаматычны т.
Заскрыпелі тармазы, і машына спынілася.
2. -у, перан. Перашкода ў развіцці чаго-н.
Т. у рабоце.
|| прым. тармазны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.) і то́рмазны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Камба́йн ’складаная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх механізмаў’ (ТСБМ), камба́й, канба́йн, комба́йн, кынба́й ’тс’ (Сцяшк.; Яшк. З жыцця; Сл. паўн.-зах.), камба́ер ’камбайнер’ (Сцяшк.). Запазычана праз рус. мову з англ. combine ’аб’ядноўваць, камбінаваць, спалучаць’ (< лац. combīnō ’злучаю дзве рэчы’) у 30‑х гадах XX ст. (Шанскі, 2 (К), 224).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)