паса́дачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пасадкі раслін. Пасадачны сезон. // Прызначаны для пасадкі. Пасадачная бульба.
2. Які служыць для пасадкі (у 3 знач.). Пасадачная платформа.
3. Які служыць для пасадкі лятальнага апарата. Пасадачнае поле. Пасадачны знак.
4. Спец. Які мае адносіны да пасадкі дэталей у тэхніцы. Пасадачная адтуліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
душэ́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да душы (у 1 знач.); звязаны з унутраным, псіхічным станам чалавека. Душэўны ўздым, Душэўная трывога. Душэўны свет. Душэўная раўнавага. □ Цішыня і душэўны неспакой пацягнулі .. [Лемяшэвіча] ў поле, можа, гэтак жа, як Наталлю Пятроўну. Шамякін.
2. Шчыры, сардэчны. Душэўныя адносіны. □ [Мелех:] Сярго — душэўны, шчыры чалавек. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шы́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шыны (у 1, 2 знач.); прызначаны для вырабу шын. Завод будуюць людзі шынны. Смагаровіч.
2. Спец. Які мае адносіны да шыны (у 3 знач.), робіцца, накладваецца з дапамогай шын. Шынная павязка.
3. Спец. Які складаецца з шын (у 4 знач.). Шынная магістраль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
машыналічы́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лічыльных машын, прызначаны для іх; які выконвае механізаваную апрацоўку рознай інфармацыі. Машыналічыльная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мела́нжавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да меланжу, звязаны з вытворчасцю меланжу. Меланжавы камбінат. // Выраблены з меланжу. Меланжавая тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжра́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да міжраддзя. // Які праводзіцца паміж двума радкамі пасаджаных ці пасеяных раслін. Міжрадная апрацоўка пасеваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мінда́левы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да міндаля.
2. у знач. наз. мінда́левыя, ‑ых. Група, падсямейства раслін сямейства ружакветных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́льцавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пальца (у 1 знач.). Пальцавы сустаў.
2. Спец. Які мае механічныя пальцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ны́рачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нырак. Нырачныя сасуды. // Які ўтвараецца ў нырках. Нырачны камень.
•••
Нырачная лаханка гл. лаханка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нячу́ласць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць нячулага. Чалавечая нячуласць. Нячуласць да слова.
2. Нячулыя адносіны да каго‑, чаго‑н. Праявіць нячуласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)