Кушма́рыцца ’балавацца з агнём’, ’важдацца’ (Нар. сл.). Гл.’ кушмерыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кушме́рыць ’горача напальваць печ’ (Нар. словатв.). Параўн. кухлшрыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кідзь — выклічнікавая форма ад кідаць (Янк. I, Нар. лекс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіжлу́н ’непаваротлівы, слабы, няўмека’ (Шат., Нар., сл.). Гл. кіжла.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кізлякі́ ’грыбы без баравікоў’ (З нар. сл.). Гл. казляк.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кійкі́ ’кукуруза’ (Пал., Ян., Нар. сл.). Гл. кійкі, кіёўкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірпічы́на ’цагліна’ (Сл. паўн.-зах., Нар. словатв.). Гл. кірпіч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лату́ты ’ласункі, прысмакі’ (слаўг., Нар. словатв.). Да лантуты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ледзіна́, міёр. лідзіна ’льдзіна’ (Нар. словатв.). Да лёд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́кач ’палахлівец’ (пін., Нар. лекс.). Да ляк© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)