сніць, сню, сніш, сніць; снім, сніце́, сняць; незак.

1. каго-што і з дадан. Бачыць сон (сны), бачыць у сне.

Сёння сніла бабулю.

2. перан., каго-што, аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. Марыць пра што-н., спадзявацца на што-н.

Ты толькі і сніш экскурсію ў Рым.

|| зак. прысні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.) і сасні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сон, сну, мн. сны́, сно́ў, м.

1. Фізіялагічны стан спакою арганізма, пры якім поўнасцю або часткова спыняецца работа свядомасці і аслабляюцца фізіялагічныя працэсы.

Трывожны с.

Багатырскі с. (моцны).

2. Тое, што сніцца таму, хто спіць.

Убачыць с.

◊

Заснуць вечным сном — памерці (высок.).

Са сну — толькі што прачнуўшыся.

Сон у руку (жарт.) — пра сон, які спраўдзіўся.

Як у сне — пра стан чалавека, які паглыблены ў свае думкі і нічога вакол сябе не заўважае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвето́чек м., уменьш.-ласк. кве́тачка, -кі ж., кра́сачка, -кі ж.;

◊

э́то цвето́чки, а я́годки впереди́ погов. гэ́та яшчэ́ краса́ (цвет), а я́гадкі бу́дуць; гэ́та то́лькі пачы́нка, а бу́дзе й цэ́лая аўчы́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вяшчу́ць ’прадказваць, прадчуваць’ (Юрч.). Цяжка вытлумачыць толькі фанетычна. Відаць, уплыў чуць ’адчуваць’. Магчыма таксама, што вяшчуць < ітэратыва вяшчуваць, але і апошнюю форму трэба тлумачыць як кантамінацыю.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́тарны ’непрыемны ад празмернай канцэнтрацыі якіх-небудзь якасцей (пра смак, пах і пад.)’; ’празмерна, ненатуральна саладжавы’ (ТСБМ). Улічваючы ўжыванне толькі ў літаратуры, — з рус. при́торный ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́піна ’адліўка (?)’: “выплаўляюць тол… заліваюць яго, расплаўлены, у форму, і атрымліваюць рапіну, — тую ж самую міну, толькі без дэтанатара” (Дамашэвіч). Відаць, ’нешта застылае, зацвярдзелае’, гл. рапа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забаўля́цца несов.

1. развлека́ться; забавля́ться; увеселя́ться; игра́ть;

2. перен. игра́ть, потеша́ться (над кем, чем);

яна́ то́лькі ~ля́ецца з табо́ю — она́ то́лько игра́ет с тобо́й (потеша́ется над тобо́й);

◊ з. сло́вамі — игра́ть слова́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасыла́ць несов.

1. посыла́ть; усыла́ть;

2. (письмо и т.п.) посыла́ть, отсыла́ть;

3. наряжа́ть, посыла́ть;

1-3 см. пасла́ць I 1-3;

◊ то́лькі па смерць п. — (каго) то́лько за сме́ртью посыла́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скасаву́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Павярнуць убок, скасіць (пра вочы). Абрам толькі скасавурыў вочы ў бок крамы, не паднімаючы галавы. Пястрак. Максім запусціў у яе шышкай, але варона толькі скасавурыла вока і не варухнулася. Хомчанка. Жарабок скасавурыў вока, страсянуў галавою ды свечкай — на заднія! Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

множналі́кавы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: множналікавы назоўнік — назоўнік, які ўжываецца толькі ў множным ліку, напрыклад: вароты, сані, шахматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)