матлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць на шматкі, кавалкі.

2. што. Прыводзіць у бязладны стан.

Вецер матлошыць голле.

3. Біць, дубасіць, нішчыць.

Матлошаць адзін аднаго.

|| зак. зматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны.

|| наз. матлашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размякчы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; зак.

1. Стаць мяккім, размякнуць пад уздзеяннем чаго-н.

Пластылін размякчыўся ў цяпле.

2. перан. Прыйсці ў стан душэўнай лагоднасці, стаць ласкавым, добрым.

|| незак. размякча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. размякчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мітусе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. мітусіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. паміраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памутне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. памутнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натхнёнасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць натхнёнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непары́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непарыўнага. Непарыўнасць гістарычных сувязей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. працвітаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіве́нне, ‑я, н.

Працэс і стан паводле знач. дзеясл. пасівець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіне́нне, ‑я, н.

Працэс і стан паводле знач. дзеясл. пасінець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)