Verbum

дрымо́тна,

1. Прысл. да дрымотны.

2. безас. у знач. вык. Пра дрымотны, санлівы стан. У невялікім фальварку пана Казіміра Рэклайціса не толькі ціха, але нават дрымота, сонна. Пестрак.

жарнаві́к, ‑а, м.

1. Дзікі камень, з якога раней рабілі жорны.

2. Тое, што і жарон. Купіў млынар новы жарнавік, доўга малоў ім, але і той зламаўся. Якімовіч.

заве́дамы, ‑ая, ‑ае.

Наперад добра вядомы; несумненны. Мікола мог гаварыць заведамую няпраўду або неймаверную лухту, але ўмеў падаць яе так пераканальна.., што ўсім хацелася верыць у яе. Машара.

зае́зджы, ‑ая, ‑ае.

Які заехаў куды‑н. мімаходам, па кароткі час; прыезджы. Рэгіну запрасіў на танец нейкі заезджы хлопец, але Міцька на гэта і ўвагі не звярнуў. Лупсякоў.

зара́зіна, ‑ы, ж.

Разм. лаянк. Тое, што і зараза (у 2 знач.). — Но-о... Заразіна... — Джвучка мацюкаўся, але не злазіў з воза. Лупіў каня прутам, як мог. Пташнікаў.

знаёмец, ‑мца, м.

Разм. Знаёмы чалавек. Яўхім спачатку, з шастом на плячы, зрабіў быў крок да знаёмца, але, бачачы яго абыякавасць, нават нейкую пагарду, далей не пайшоў. Ракітны.

кансана́нс, ‑у, м.

1. Гарманічнае спалучэнне некалькіх гукаў; мілагучнасць; проціл. дысананс.

2. Від няпоўнай рыфмы, у якой націскныя галосныя розныя, але паслянаціскныя, а часам і пераднаціскныя гукі супадаюць.

[Фр. consonance.]

кароткахваляві́к, ‑левіка, м.

Радыёаматар, які займаецца перадачай і прыёмам па радыё на кароткіх хвалях. Звязаліся [радыёаматары] па эфіру .. з цеплаходам .. Але пачуць кароткахвалевікоў Поўначы ім ніяк не ўдавалася. Шыловіч.

крыва́віцца, ‑віцца; незак.

Выдзяляць кроў; кроватачыць. Але ісці яму яшчэ было трудна і няможна: ад хады зноў крывавілася б рана. Колас. Па твары скрозь крывавілася абдзёртыя пляміны. Чорны.

макрапо́ды, ‑аў; адз. макрапод, ‑а, М ‑дзе, м.

Рыбы падатрада лабірынтавых з асобым дыхальным органам — лабірынтам, які дазваляе ім дыхаць не толькі ў вадзе, але і кіслародам паветра.

[Ад грэч. makrós — вялікі і pus (podos) — нага.]