макрапо́ды, ‑аў;
Рыбы падатрада лабірынтавых з асобым дыхальным органам — лабірынтам, які дазваляе ім дыхаць не толькі ў вадзе, але і кіслародам паветра.
[Ад грэч. makrós — вялікі і pus (podos) — нага.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)