гутня́нка
‘жан. да гутняк - рабочы, які працуе на гуце’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гутня́нка |
гутня́нкі |
| Р. |
гутня́нкі |
гутня́нак |
| Д. |
гутня́нцы |
гутня́нкам |
| В. |
гутня́нку |
гутня́нак |
| Т. |
гутня́нкай гутня́нкаю |
гутня́нкамі |
| М. |
гутня́нцы |
гутня́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
псіхрафі́л
‘арганізм, які існуе і размнажаецца пры адносна нізкіх тэмпературах’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхрафі́л |
псіхрафі́лы |
| Р. |
псіхрафі́ла |
псіхрафі́лаў |
| Д. |
псіхрафі́лу |
псіхрафі́лам |
| В. |
псіхрафі́ла |
псіхрафі́лаў |
| Т. |
псіхрафі́лам |
псіхрафі́ламі |
| М. |
псіхрафі́ле |
псіхрафі́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
псіхрафі́л
‘арганізм, які існуе і размнажаецца пры адносна нізкіх тэмпературах’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхрафі́л |
псіхрафі́лы |
| Р. |
псіхрафі́ла |
псіхрафі́лаў |
| Д. |
псіхрафі́лу |
псіхрафі́лам |
| В. |
псіхрафі́л |
псіхрафі́лы |
| Т. |
псіхрафі́лам |
псіхрафі́ламі |
| М. |
псіхрафі́ле |
псіхрафі́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сакрэ́тнік
‘чалавек, які выконвае сакрэтнае даручэнне’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сакрэ́тнік |
сакрэ́тнікі |
| Р. |
сакрэ́тніка |
сакрэ́тнікаў |
| Д. |
сакрэ́тніку |
сакрэ́тнікам |
| В. |
сакрэ́тніка |
сакрэ́тнікаў |
| Т. |
сакрэ́тнікам |
сакрэ́тнікамі |
| М. |
сакрэ́тніку |
сакрэ́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
самастрэ́л
‘салдат, які знарок раніў сябе’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самастрэ́л |
самастрэ́лы |
| Р. |
самастрэ́ла |
самастрэ́лаў |
| Д. |
самастрэ́лу |
самастрэ́лам |
| В. |
самастрэ́ла |
самастрэ́лаў |
| Т. |
самастрэ́лам |
самастрэ́ламі |
| М. |
самастрэ́ле |
самастрэ́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
па́дающий
1. прич. які́ (што) па́дае; які́ (што) ва́ліцца; які́ (што) скіда́ецца; які́ (што) ідзе́; які́ (што) до́хне, які́ (што) здыха́е, які́ (што) гі́не; які́ (што) выпада́е; які́ (што) выва́льваецца; які́ (што) кладзе́цца; які́ (што) прыпада́е; які́ (што) спада́е; які́ (што) звіса́е; які́ (што) апада́е; які́ (што) зніжа́ецца, які́ (што) занепада́е, які́ (што) падупада́е, які́ (што) змянша́ецца; см. па́дать;
2. прил. па́даючы, паду́чы;
па́дающие звёзды астр. зні́чкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
алігасапро́б
‘водны арганізм, які жыве пераважна ў чыстых водах: водарасць, кветкавая расліна інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алігасапро́б |
алігасапро́бы |
| Р. |
алігасапро́ба |
алігасапро́баў |
| Д. |
алігасапро́бу |
алігасапро́бам |
| В. |
алігасапро́б |
алігасапро́бы |
| Т. |
алігасапро́бам |
алігасапро́бамі |
| М. |
алігасапро́бе |
алігасапро́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прататро́ф
‘мікраарганізм, які не патрабуе для свайго развіцця гатовых вітамінаў, амінакіслот і г.д.’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прататро́ф |
прататро́фы |
| Р. |
прататро́фа |
прататро́фаў |
| Д. |
прататро́фу |
прататро́фам |
| В. |
прататро́фа |
прататро́фаў |
| Т. |
прататро́фам |
прататро́фамі |
| М. |
прататро́фе |
прататро́фах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прататро́ф
‘мікраарганізм, які не патрабуе для свайго развіцця гатовых вітамінаў, амінакіслот і г.д.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прататро́ф |
прататро́фы |
| Р. |
прататро́фа |
прататро́фаў |
| Д. |
прататро́фу |
прататро́фам |
| В. |
прататро́ф |
прататро́фы |
| Т. |
прататро́фам |
прататро́фамі |
| М. |
прататро́фе |
прататро́фах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эле́кт
‘чалавек, якога абралі, але які яшчэ не прыйшоў на якую-небудзь пасаду’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эле́кт |
эле́кты |
| Р. |
эле́кта |
эле́ктаў |
| Д. |
эле́кту |
эле́ктам |
| В. |
эле́кта |
эле́ктаў |
| Т. |
эле́ктам |
эле́ктамі |
| М. |
эле́кце |
эле́ктах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)