самастрэ́л

‘салдат, які знарок раніў сябе’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самастрэ́л самастрэ́лы
Р. самастрэ́ла самастрэ́лаў
Д. самастрэ́лу самастрэ́лам
В. самастрэ́ла самастрэ́лаў
Т. самастрэ́лам самастрэ́ламі
М. самастрэ́ле самастрэ́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)