Verbum

самаўла́дны, -ая, -ае.

1. гл. самаўладства.

2. Схільны загадваць, падпарадкоўваць сваёй волі.

С. характар.

|| наз. самаўла́днасць, -і, ж.

падазро́ны, -ая, -ае.

1. Які выклікае падазрэнне.

П. кашаль.

2. Схільны падазраваць, недаверлівы.

П. характар.

|| наз. падазро́насць, -і, ж.

дырэкты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. дырэктыва.

2. перан. Катэгарычны, які мае характар дырэктывы.

Дырэктыўныя ўказанні.

|| наз. дырэкты́ўнасць, -і, ж.

гандля́рства, -а, н. (разм.).

1. Занятак гандляра; гандаль.

2. Характар дзеянняў, паводзіны гандляра; імкненне да нажывы, да асабістай выгады.

задзі́рысты, -ая, -ае.

Схільны, ахвочы да боек, сварак або які выражае задзірыстасць.

З. позірк.

З. характар.

|| наз. задзі́рыстасць, -і, ж.

акру́тны, -ая, -ае.

1. Свавольны, жорсткі.

А. чалавек.

А. характар.

2. Безвыходны, цяжкі.

Трапіць у акрутнае становішча.

|| наз. акру́тнасць, -і, ж.

абскуранты́зм, -у, м. (кніжн.).

Варожае стаўленне да асветніцтва і культурнага прагрэсу, цемрашальства; склад думак, характар дзеянняў абскуранта.

|| прым. абскуранты́сцкі, -ая, -ае.

вы́правіцца¹, -праўлюся, -правішся, -правіцца; зак.

1. Стаць прамым, выпраміцца.

2. Пазбавіўшыся ад недахопаў, стаць лепшым.

Характар выправіўся.

|| незак. выпраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

канфлі́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Сутыкненне, сур’ёзнае разыходжанне, спрэчка.

Сямейны к.

Узброены к.

|| прым. канфлі́ктны, -ая, -ае.

К. характар.