вы́правіцца¹, -праўлюся, -правішся, -правіцца; зак.

1. Стаць прамым, выпраміцца.

2. Пазбавіўшыся ад недахопаў, стаць лепшым.

Характар выправіўся.

|| незак. выпраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)