хара́ктар м.

1. Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Wésen n -s (нораў);

дрэ́нны хара́ктар ein schléchter Charákter;

ця́жкі хара́ктар schwíeriger Charákter;

мець цвёрды хара́ктар charákterfest sein;

чалаве́к з хара́ктарам ein Mensch von [mit] Charákter; ein charáktervoller Mensch;

2. (якасць) Éigenart f -, -en, Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Bescháffenheit f - (структура, стан);

хара́ктар мясцо́васці die Éigenart [der Charákter] des Geländes;

◊

вы́трымаць хара́ктар Charákter(festigkeit) zéigen;

гэ́та не ў яго́ хара́ктары das liegt nicht in séinem Charákter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Geländebeschaffenheit

f - хара́ктар мясцо́васці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lángwierigkeit

f - праця́гласць; зацяжны́ характа́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gemütsart

f -, -en тэмпера́мент, но́раў, хара́ктар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ураўнава́жаны

1. áusgeglichen, im Gléichgewicht;

2. (характар) áusgeglichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паказны́ Schein-; zum Schein;

мець паказны́ хара́ктар vórgespielt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліры́зм м.

1. (характар) lýrischer Charákter [kɑ-];

2. (настрой) lýrische [gefühlvolle] Stímmung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

denigrate

[ˈdenɪgreɪt]

v.t.

чарні́ць (хара́ктар, рэпута́цыю); паніжа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusgeglichen

a ро́ўны, ураўнава́жаны

~er Charákter [k-] — ураўнава́жаны хара́ктар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Naturéll

n -s, -e хара́ктар, нату́ра, но́раў; прыро́джаная ўласці́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)