аўтапо́езд, ‑а, м.

Састаў з аўтамабіля-цягача і прычэпа або паўпрычэпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У састаў якога ўваходзіць метал. Металаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскісля́льнік, ‑у, м.

Спец. Састаў, пры дапамозе якога робяць раскісленне металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грунто́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для грунтоўкі (у 1 знач.). Грунтовачны састаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да афіцэра. Афіцэрскае званне. Афіцэрскі састаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кванто́метр, ‑а, м.

Прыбор, які аналізуе хімічны састаў аб’екта па яго выпраменьванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́мній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў большасці горных народ.

[Ад грэч. krēmnos — скала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлосаста́ў, ‑таву, м.

Спец. Састаў, рэчыва, якое мае здольнасць свяціцца ў цемнаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селенало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае будову і хіміка-мінералагічны састаў Месяца.

[Ад грэч. selēnē — Месяц і logos — навука.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшы́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да старшыны. Старшынскі састаў. Старшынскія пагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)