прахварэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Прабыць хворым некаторы час. [Волька] тыдні два прахварэла і не хадзіла ў школу. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабадзя́цца, ‑дзяюся, ‑дзяешся, ‑дзяецца; зак.
Разм. Прабыць, правесці дзе‑н. час, звычайна марна. Першы дзень прабадзяліся [здраднікі] па Старажоўцы безвынікова. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамару́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
Марудзячы з чым-н., прабыць у бяздзейнасці, спазніцца з выкананнем якой-н. справы.
П. з адпраўкай будаўнічых матэрыялаў.
|| незак. прамару́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прамару́джанне, -я, н.
Без усякіх прамаруджанняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перачака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што і без дап.
Прабыць дзе-н., у якіх-н. умовах і пад., чакаючы заканчэння чаго-н. або пакуль хто-н. закончыць што-н.
П. дождж.
Усіх не перачакаеш.
П. паўгадзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паме́рзнуць, -ну, -неш, -не; паме́рз, -ме́рзла; -ні; зак.
1. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Загінуць ад марозу (пра многіх, многае).
Кветкі памерзлі.
2. Прабыць некаторы час на морозе, на холадзе.
Колькі мы памерзлі на дварэ.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адле́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.
Прабыць, перажыць лета. Алешына ўжо, канешне, адлетавала, і, гледзячы на яе, сапраўды думалася пра познюю восень. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загасці́цца, ‑гашчуся, ‑госцішся, ‑госціцца; зак.
Прабыць у гасцях даўжэй, чым меркавалася. [Ядвіся] загасцілася ў Гродзеншчыне і, як відаць, не вельмі спяшалася дадому. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсе́дзець, -се́джу, -се́дзіш, -се́дзіць; -се́дзеў, -се́дзела і адсядзе́ць, -сяджу́, -сядзі́ш, -сядзі́ць; -сядзі́м, -седзіце́, -сядзя́ць; -сядзе́ў, -сядзе́ла; -се́джаны; зак.
1. Адбываючы пакаранне, прабыць які-н. тэрмін у турме.
Ён сваё адсядзеў у астрозе.
А. за растрату.
2. што. Седзячы ў нязручнай позе, давесці да здранцвення якую-н. частку цела.
А. нагу.
3. Прабыць дзе-н., праседзець некаторы час.
А. цэлую гадзіну ў прыёмнай.
|| незак. адсе́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адсе́джванне, -я, н. і адсе́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 і 3 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праслужы́ць, ‑служу, ‑служыш, ‑служыць; зак.
1. Прабыць на якой‑н. службе некаторы час. Спачатку Сяргей не хацеў даставаць з чамадана спірт, які вёз з невялікага нямецкага гарадка, дзе ён праслужыў гэтыя мірныя два гады. Чыгрынаў.
2. Прабыць у дзеянні, у карыстанні некаторы час. Дзеду боты праслужылі сорак год, Бо стары ў руках абутак свой насіў. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панепако́іцца, ‑коюся, ‑коішся, ‑коіцца; зак.
Разм.
1. Прабыць некаторы час у стане непакою.
2. Выявіць непакой, клопат аб кім‑, чым‑н. Панепакоіцца аб дзецях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)