прахварэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Прабыць хворым некаторы час. [Волька] тыдні два прахварэла і не хадзіла ў школу. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)