◎ *Панасно́й, поносный ’аб вазе або аб’ёме, які можа перанесці адзін (або два) чалавекі’ (Клім.), поносния тэрныця ’пераносная ільнамялка’ (Выг.). Дэрыват з суф. ‑н‑ ад па- несці < несці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нести́​II несов. (класть яйца — о птицах) не́сці;

ку́ры несу́т я́йца ку́ры нясу́ць я́йцы (я́йкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; вало́к, -лакла́, -лакло́; валачы́; -ло́чаны; незак., каго-што.

1. Цягнуць волакам, не адрываючы ад паверхні чаго-н.

В. мех з бульбай.

2. Несці, везці што-н. цяжкае, з цяжкасцю.

В. вязанку сена.

3. што. Красці (разм.).

Валаклі з гаспадаркі ўсё, што маглі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзеяздо́льнасць, ‑і, ж.

1. Кніжн. Здольнасць да дзеяння, дзейнасці. Дзеяздольнасць арганізма.

2. Спец. Права на якія‑н. юрыдычныя дзеянні і абавязак несці адказнасць за свае ўчынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́нваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да выканаць.

2. Строга прытрымлівацца чаго‑н. Выконваць законы. Выконваць санаторны рэжым.

3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі. Выконваць службу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахо́ва, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахоўваць; ахоўванне. Ахова здароўя. Ахова правоў грамадзян. Ахова дзяржаўнага парадку. Ахова сацыялістычнай уласнасці. Ахова працы. Ахова помнікаў. Узяць пад ахову.

2. Атрад, група (людзей, караблёў і пад.), прызначаныя ахоўваць каго‑, што‑н. Каля ўсіх варот і брамак .. стаяла ахова. Брыль. Азірнуліся сябры: Следам крадуцца звяры, Слугі верныя зубровы, Усе чыны яго аховы. Вітка.

•••

Несці ахову гл. несці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́жанька нареч., разг., в разн. знач. тяжеле́нько;

ц. не́сці — тяжеле́нько нести́;

ц. яму́ прыйшло́ся — тяжеле́нько ему́ пришло́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахине́я ахіне́я, -не́і ж., лухта́, -ты́ ж.;

◊

нести́ ахине́ю не́сці ахіне́ю, мало́ць лухту́, пле́сці глу́пства, пляву́згаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тарнэ́піць, прытарнэ́піць ’валачы, несці, везці’ (стаўб., Нар. сл.). Гл. тарнабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нясе́нне I ср. несе́ние;

н. ва́рты — несе́ние карау́ла

нясе́нне II ср. но́ска ж., кла́дка ж.; см. не́сці II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)