драннава́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Не зусім дрэнны. Драннаватае надвор’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паго́да ’надвор’е’ (ТСБМ, Касп., Бяльк., Яруш., Клім.), пого́да ’тс’ (Сл. ПЗБ), ’добрае надвор’е’ (ТСБМ, Гарэц., Шат., Мал., КЭС. віл., Янк. БП, ТС, Клім., Інстр. II). Рус. пого́да ’надвор’е’, укр. пого́да ’надвор’е; добрае надвор’е; бура, дождж, снег; пагадненне; міравая’, польск. pogoda ’надвор’е’, чэш., славац. pohoda ’добрае надвор’е; спакой, душэўны камфорт’. У дыялектах заходніх і ўсходніх моў значэнні мяняюцца ад ’добрае надвор’е’ праз нейтральнае ’надвор’е’ да ’дрэннае надвор’е, непагода’ (гл., напр., Талстой, ВЯ, 1963, № 1, с. 33 і наст.). Да год (гл.) (Фасмер, 1, 426).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крамя́ны, -ая, -ае.
1. Пругкі, цвёрды, сакавіты.
К. качан капусты.
2. Поўны сілы і здароўя (пра чалавека).
3. перан. Свежы, ядраны.
Крамянае надвор’е.
|| наз. крамя́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прадказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -кажы́; -ка́заны; зак., што.
Наперад сказаць, што будзе, што павінна адбыцца.
Правільна п. надвор’е.
|| незак. прадка́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прадказа́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змякчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Разм.
1. Тое, што і змякчыцца.
2. Памякчэць (пра надвор’е, клімат). Надвор’е змякчэла, схмурнела, і вецер ужо дзьмуў Няваду не ў твар, а ў плечы. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вёдро ср., уст., прост. (до́брая) паго́да, -ды ж.; до́брае надво́р’е.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нена́стье ср. не́пагадзь, -дзі ж.; непаго́да, -ды ж.; дажджлі́вае надво́р’е.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непого́да непаго́да, -ды ж., дрэ́ннае надво́р’е; (ненастье) не́пагадзь, -дзі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́блачны, -ая, -ае.
1. гл. воблака.
2. Пакрыты воблакамі (пра неба).
Воблачнае неба.
3. Хмурны (пра надвор’е).
В. дзень.
Сёння воблачна (у знач. вык.).
|| наз. во́блачнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кашма́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Цяжкі, жудасны сон.
2. Што-н. жахлівае, агіднае, непрыемнае.
Кашмары мінулага жыцця.
|| прым. кашма́рны, -ая, -ае.
К. сон.
Кашмарная ноч.
Кашмарнае надвор’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)