еката́ць, екачу́, яко́чаш, яко́ча; екачы́; незак. (разм.).

1. Голасна, працягла крычаць ад моцнага болю.

2. Скавытаць (пра жывёл).

У будцы екатаў сабака.

|| наз. еката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крича́ть несов.

1. крыча́ць;

2. (подзывать) гука́ць, клі́каць, зваць, падзыва́ць;

◊

крича́ть во всё го́рло крыча́ць на ўсё го́рла;

не свои́м го́лосом крича́ть крыча́ць не сваі́м го́ласам;

крича́ть дурны́м го́лосом (благи́м ма́том) крыча́ць не́мым го́ласам;

хоть карау́л кричи́ хоць гвалт крычы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вішча́ць, -шчу́, -шчы́ш, -шчы́ць; -шчы́м, -шчыце́, -шча́ць; -шчы́; незак.

Віскліва крычаць, утвараць віск.

Парася вішчыць.

Піла вішчыць.

|| аднакр. ві́скнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. вішча́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вые́нчваць

‘жаласна стагнаць, крычаць ад болю; назойліва, надакучліва выпрошваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вые́нчваю вые́нчваем
2-я ас. вые́нчваеш вые́нчваеце
3-я ас. вые́нчвае вые́нчваюць
Прошлы час
м. вые́нчваў вые́нчвалі
ж. вые́нчвала
н. вые́нчвала
Загадны лад
2-я ас. вые́нчвай вые́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вые́нчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загламазджа́ць

‘набіваць галаву, збіваць бакі; навальваць адно на другое; шумець, крычаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загламазджа́ю загламазджа́ем
2-я ас. загламазджа́еш загламазджа́еце
3-я ас. загламазджа́е загламазджа́юць
Прошлы час
м. загламазджа́ў загламазджа́лі
ж. загламазджа́ла
н. загламазджа́ла
Загадны лад
2-я ас. загламазджа́й загламазджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загламазджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загламаздзі́ць

‘набіць галаву, збіць бакі; наваліць адно на другое; пачаць шумець, крычаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загламазджу́ загламаздзі́м
2-я ас. загламаздзі́ш загламаздзіце́
3-я ас. загламаздзі́ць загламаздзя́ць
Прошлы час
м. загламаздзі́ў загламаздзі́лі
ж. загламаздзі́ла
н. загламаздзі́ла
Загадны лад
2-я ас. загламаздзі́ загламаздзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загламаздзі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

замаўча́ць¹, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак. (разм.).

Замоўкнуць, перастаць гаварыць, спяваць, крычаць і пад.

Апавядальнік замаўчаў.

Пісаў пісьмы, а цяпер нешта замаўчаў (перан.: перастаў пісаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папакрыча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Крычаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мат​IV / крича́ть благи́м ма́том разг. крыча́ць не́мым го́ласам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исто́шный разг. не́мы;

крича́ть исто́шным го́лосом крыча́ць не́мым го́ласам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)