крыча́ць

1. schréien* vi, vt;

2.:

крыча́ць на каго-н j-n ánschreien* [ánbrüllen];

3. (клікаць) nach j-m schréien*, j-n laut rúfen*;

крычма́ крыча́ць láuthals [ánhaltend] schréien*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

еката́ць разм (крычаць ад болю) schréien* vi, brüllen vi, héulen vi; jámmern vi (жаласна крычаць, галасіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rant

[rænt]

v.

крыча́ць, раўсьці́, раўці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áufkreischen

vi пішча́ць, крыча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zétern

vi

1) разм. лямантава́ць, крыча́ць ва ўсё го́рла

2) крыча́ць, ла́яцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хрыпата́ ж Héiserkeit;

крыча́ць да хрыпаты sich héiser schréien*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

jóhlen

vi крыча́ць, гарла́ніць, раўці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kéifen

vi свары́цца, ла́яцца, крыча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grölen

vi крыча́ць, раўці́, гарла́ніць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kréischen

vi вішча́ць, прані́зліва [прарэ́зліва] крыча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)