галчы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галкі ​1, уласцівы ёй. Галчыны крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапёлчын, ‑а.

Які належыць перапёлцы, уласцівы ёй. Перапёлчына гняздо. Перапёлчына яйцо. Перапёлчын крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грака, належыць яму. Грачыны крык. Грачынае гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагары́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагары, належыць ёй. Гагарынае гняздо. Гагарыны крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гага́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагі, належыць ёй. Гагачы пух. Гагачы крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каршуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каршуна; такі, як у каршуна. Каршуновы крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набале́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў вельмі балючым ад працяглага болю.

Набалелая рана.

2. перан. Які стаў вельмі адчувальным ад доўгіх пакут.

Крык набалелай душы.

3. перан. Які даўно наспеў і патрабуе неадкладнага вырашэння.

Набалелае пытанне.

Выказваць набалелае (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́спачлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і роспачны. Яшчэ вышэй узняўся агонь. Пачуўся роспачлівы крык. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крэч ’крык, лямант’ (Сцяшк., Сцяц. Нар., Жыв. сл., Сцяшк. Сл., Шн., Федар. Рук.). Да крык, крычаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́ня, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Драпежная птушка сямейства ястрабіных, якая жыве на балотах, сырых лугах, крык якой нагадвае слова «піць»; сарыч, канюк.

Плачуць кані над балотам, просяць піць.

2. Назва кнігаўкі ў некаторых мясцовасцях Беларусі (разм.).

Енчыць, як к. на дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)