ако́р’е, ‑я, н., зб.

Разм. Кавалкі кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэкто́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

1. Раздзел геалогіі, які вывучае структуру зямной кары, яе рух і дэфармацыі.

2. У архітэктуры: тое, што і архітэктоніка.

|| прым. тэктані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтру́зія, ‑і, ж.

Спец.

1. Працэс нагнятання магмы ў тоўшчу зямной кары. Працэс інтрузіі.

2. Геалагічнае цела, якое ўтварылася ў зямной кары ў выніку застывання магмы.

[Ад лац. intrusus — упхнуты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяро́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

Верхні слой бярозавай кары.

Абдзерці бяросту.

|| прым. берасто́вы, -ая, -ае, бяро́ставы, -ая, -ае і берасця́ны, -ая, -ае.

○

Берасцяная грамата — старажытныя пісьмы і дакументы на бяросце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сейсмі́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ваганняў зямной паверхні, да землетрасенняў.

Сейсмічныя хвалі.

Сейсмічныя з’явы.

Сейсмічная станцыя.

Сейсмічная разведка (вывучэнне будовы зямной кары шляхам назірання за штучна ўзбуджальнымі пругкімі хвалямі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ркі, ‑аў; адз. няма.

Памянш. да кары ​2 (у 1 знач.); невялікія кары. На дарозе вяршаліну ўскінулі на каркі ды прывязалі ланцугом гэтак жа, як і на пярэдніх санях. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысцыпліна́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дысцыпліны ​1. Дысцыплінарны статут. // Звязаны з парушэннем дысцыпліны. Дысцыплінарнае спагнанне. □ [Сідар] чакаў суровай дысцыплінарнай кары, але не чакаў кары ад калектыву. Галавач.

•••

Дысцыплінарны батальён гл. батальён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэктані́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да тэктонікі, да зрухаў і дэфармацыі зямной кары. Тэктанічныя працэсы.

2. Які мае адносіны да будовы і развіцця зямной кары. Тэктанічная карта. Тэктанічны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрух, -у, м.

1. гл. зрушыцца, зрушыць.

2. перан. Прыметнае, значнае паляпшэнне, змяненне ў стане, развіцці чаго-н.

З. у рабоце.

Пазітыўныя зрухі ў жыцці краіны.

3. Гарызантальныя змяшчэнні геалагічнага слоя.

З. зямной кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скла́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Утвораны згібамі пластоў зямной кары. Складкавыя горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)