ка́ры¹, -ая, -ае.

Карычневы (пра колер вачэй).

Карыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ры², -аў.

1. Сані для перавозкі бярвення.

2. Вялікія калёсы для перавозкі грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ка́ры
Р. ка́раў
Д. ка́рам
В. ка́ры
Т. ка́рамі
М. ка́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ры ка́рая ка́рае ка́рыя
Р. ка́рага ка́рай
ка́рае
ка́рага ка́рых
Д. ка́раму ка́рай ка́раму ка́рым
В. ка́ры (неадуш.)
ка́рага (адуш.)
ка́рую ка́рае ка́рыя (неадуш.)
ка́рых (адуш.)
Т. ка́рым ка́рай
ка́раю
ка́рым ка́рымі
М. ка́рым ка́рай ка́рым ка́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́ры I прил. ка́рий

ка́ры II, -аў сущ., ед. нет больша́я пово́зка для перево́зки гру́зов; дро́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ры 1, ‑ая, ‑ае.

Карычневы (пра колер вачэй). Роўненькі прабор валасоў здаваўся залацістым, карыя вочы былі колеру добра выспелай вішні. Дуброўскі. Саханюк быў хлопец сухарлявы, досыць высокага росту, меў даволі прыгожы твар, але малавыразныя, жаўтавата-карыя вочы яго крыху псавалі. Колас.

[Ад цюрк. кара — чорны.]

ка́ры 2, ‑аў; адз. няма.

1. Сані для перавозкі бярвення. Людзі.. вазілі дахаты бярвенне на карах, на звычайных санях. Бядуля. Два калгаснікі канём, запрэжаным у кароценькія, шырокія, як атопак, кары, вытралёўвалі бярвенне да дарогі. Дуброўскі.

2. Вялікія калёсы для перавозкі грузаў. Шэсць чалавек правілі кары: жніво і ўборка, з поля, былі блізка. Чорны. Увесь заямнінскі дзядзінец уставілі фурманкі: тут былі карэты, брычкі, вазы, кары. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ка́ры1 ’воз, вялікія калёсы для перавозкі грузаў’ (ТСБМ, Касп., Сл. паўн.-зах., Шатал., КЭС, лаг; Сцяшк., Некр., Сцяшк. МГ, Кліх, З нар. сл.), ’кароткія сані для перавозкі бярвенняў’ (ТСБМ, Янк. Мат., Нар. сл., Жыв. сл., Бяльк., Шатал., КЭС, лаг.). Відавочна, з лацінскай крыніцы (лац. carro ’воз’), але час і напрамак запазычання няясны. Форма Pluralia tantum, магчыма, па аналогіі з калёсы (гл.). Тады кары як назва калёсаў першасная.

Ка́ры2 ’чорны, цёмны (аб вачах)’, як і ўкр. карий, рус. карий ’тс’, запазычанне з тур. kara ’чорны, цёмны’ (Бернекер, 488, Слаўскі, 2, 91).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цёмна-ка́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цёмна-ка́ры цёмна-ка́рая цёмна-ка́рае цёмна-ка́рыя
Р. цёмна-ка́рага цёмна-ка́рай
цёмна-ка́рае
цёмна-ка́рага цёмна-ка́рых
Д. цёмна-ка́раму цёмна-ка́рай цёмна-ка́раму цёмна-ка́рым
В. цёмна-ка́ры (неадуш.)
цёмна-ка́рага (адуш.)
цёмна-ка́рую цёмна-ка́рае цёмна-ка́рыя (неадуш.)
цёмна-ка́рых (адуш.)
Т. цёмна-ка́рым цёмна-ка́рай
цёмна-ка́раю
цёмна-ка́рым цёмна-ка́рымі
М. цёмна-ка́рым цёмна-ка́рай цёмна-ка́рым цёмна-ка́рых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жаўтава́та-ка́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтава́та-ка́ры жаўтава́та-ка́рая жаўтава́та-ка́рае жаўтава́та-ка́рыя
Р. жаўтава́та-ка́рага жаўтава́та-ка́рай
жаўтава́та-ка́рае
жаўтава́та-ка́рага жаўтава́та-ка́рых
Д. жаўтава́та-ка́раму жаўтава́та-ка́рай жаўтава́та-ка́раму жаўтава́та-ка́рым
В. жаўтава́та-ка́ры (неадуш.)
жаўтава́та-ка́рага (адуш.)
жаўтава́та-ка́рую жаўтава́та-ка́рае жаўтава́та-ка́рыя (неадуш.)
жаўтава́та-ка́рых (адуш.)
Т. жаўтава́та-ка́рым жаўтава́та-ка́рай
жаўтава́та-ка́раю
жаўтава́та-ка́рым жаўтава́та-ка́рымі
М. жаўтава́та-ка́рым жаўтава́та-ка́рай жаўтава́та-ка́рым жаўтава́та-ка́рых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

све́тла-ка́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́тла-ка́ры све́тла-ка́рая све́тла-ка́рае све́тла-ка́рыя
Р. све́тла-ка́рага све́тла-ка́рай
све́тла-ка́рае
све́тла-ка́рага све́тла-ка́рых
Д. све́тла-ка́раму све́тла-ка́рай све́тла-ка́раму све́тла-ка́рым
В. све́тла-ка́ры (неадуш.)
све́тла-ка́рага (адуш.)
све́тла-ка́рую све́тла-ка́рае све́тла-ка́рыя (неадуш.)
све́тла-ка́рых (адуш.)
Т. све́тла-ка́рым све́тла-ка́рай
све́тла-ка́раю
све́тла-ка́рым све́тла-ка́рымі
М. све́тла-ка́рым све́тла-ка́рай све́тла-ка́рым све́тла-ка́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)