ка́ры¹, -ая, -ае.

Карычневы (пра колер вачэй).

Карыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ры², -аў.

1. Сані для перавозкі бярвення.

2. Вялікія калёсы для перавозкі грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ка́ры
Р. ка́раў
Д. ка́рам
В. ка́ры
Т. ка́рамі
М. ка́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ры ка́рая ка́рае ка́рыя
Р. ка́рага ка́рай
ка́рае		 ка́рага ка́рых
Д. ка́раму ка́рай ка́раму ка́рым
В. ка́ры (неадуш.)
ка́рага (адуш.)		 ка́рую ка́рае ка́рыя (неадуш.)
ка́рых (адуш.)
Т. ка́рым ка́рай
ка́раю		 ка́рым ка́рымі
М. ка́рым ка́рай ка́рым ка́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́ры I прил. ка́рий

ка́ры II, -аў сущ., ед. нет больша́я пово́зка для перево́зки гру́зов; дро́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ры ​1, ‑ая, ‑ае.

Карычневы (пра колер вачэй). Роўненькі прабор валасоў здаваўся залацістым, карыя вочы былі колеру добра выспелай вішні. Дуброўскі. Саханюк быў хлопец сухарлявы, досыць высокага росту, меў даволі прыгожы твар, але малавыразныя, жаўтавата-карыя вочы яго крыху псавалі. Колас.

[Ад цюрк. кара — чорны.]

ка́ры ​2, ‑аў; адз. няма.

1. Сані для перавозкі бярвення. Людзі.. вазілі дахаты бярвенне на карах, на звычайных санях. Бядуля. Два калгаснікі канём, запрэжаным у кароценькія, шырокія, як атопак, кары, вытралёўвалі бярвенне да дарогі. Дуброўскі.

2. Вялікія калёсы для перавозкі грузаў. Шэсць чалавек правілі кары: жніво і ўборка, з поля, былі блізка. Чорны. Увесь заямнінскі дзядзінец уставілі фурманкі: тут былі карэты, брычкі, вазы, кары. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ры,

сані для перавозкі лесу.

т. 8, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ка́ры,

старажытны горад у Месапатаміі .

т. 8, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́ры (kastáni¦en)braun

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́ры

(цюрк. kara)

1) карычневы (пра колер вачэй); 2)уст. буры, вараны (пра масць каня).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)