вы́харкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр., што.

Разм. Харкнуўшы, выдаліць з горла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краваха́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Харкаць кроўю пры захворванні лёгкіх, горла і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паласа́цік, ‑а, м.

Род буйных кітоў з падоўжнымі складкамі на скуры горла і жывата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прака́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак.

1. што. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н.

П. макроту.

2. Падвергнуцца прыступам кашлю на працягу якога-н. часу.

Пракашляў усю ноч.

|| незак. прака́шліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарладзёр, ‑а, м.

Разм. груб.

1. Гарлапан, крыкун. Гарладзёр ён, вось хто, — прыйшла на дапамогу Нэлі Марфа.. — Горла драць дык кожны можа, калі ў сваёй хаце сядзіць. Савіцкі.

2. Пра тое, што моцна дзярэ горла. Не тытунь, а гарладзёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Плу́кане ’лякарства для паласкання горла’ (гродз., Сл. ПЗБ). плакаць ’паласкаць (бялізну)’ (тамсама; Скарбы). З польск. płakać (з 1936 г. — płukać) ’тс’, płukanie ’паласканне (горла, бялізны)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лу́джаны

1. прич. лужённый;

2. прил. лужёный;

◊ ~нае го́рла — лужёная гло́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бульката́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ко́ча; незак.

1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць).

Булькоча горная рака.

2. безас. Утвараць глухія перарывістыя гукі пры захворванні горла, грудзей.

У горле булькоча.

|| наз. бульката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адхліпну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся; ‑няцеся; зак.

Разм. Дыхнуўшы, выдаліць з горла тое, чым захліпнуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гердзёлко ’горла’ (Сцяшк.). Гл. гардзе́ль 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)