мажо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мажору (у 1 знач.).

2. перан. Разм. Бадзёры, вясёлы. Мажорны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццяра́даснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан жыццярадаснага, радаснае адчуванне жыцця; вясёлы, бадзёры настрой. Прырода, вясна і маладосць напоўнілі .. [хлопцаў] жыццярадаснасцю. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтазе́ль, ‑ю, м.

Кустовая расліна сямейства матыльковых з жоўтымі, радзей белаватымі кветкамі. І спявае пад тугім вятрыскам Лугавы вясёлы жаўтазель. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увесели́тельный заба́ўны, заба́ўлівы, паце́шны, паце́шлівы; (весёлый) вясёлы;

увесели́тельные зре́лища заба́ўныя (паце́шныя, вясёлыя) відо́вішчы;

увесели́тельная прогу́лка вясёлая прагу́лка (пагуля́нка);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развесялі́цца, ‑весялюся, ‑вяселішся, ‑вяселіцца; ‑вяселімся, ‑вяселіцеся; зак.

Прыйсці ў вясёлы настрой, стаць вясёлым. За чаркай моцнай анісаўкі.. [войт] трошкі палагаднеў і нават развесяліўся. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́хма, ‑ы, ж.

Разм. Дасціпны, вясёлы жарт, учынак і пад. Алег намагаўся развесяліць.. [Галю], у аўтобусе ўспамінаў Мішавы «хохмы», не зважаючы на людзей. Ярашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мажор ’музычны лад, які мае бадзёрую гукавую афарбоўку’, (разм.) ’вясёлы, радасны настрой’ (ТСБМ) — запазычана праз рус. мову з франц. majeur < італ. maggiore ’большы’, ’вышэйшы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасмутне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць смутным, смутнейшым; засмуціцца. Вера крадком азірнула .. [Казіка] і заўважыла, што гэты калісь бадзёры і вясёлы чалавек зараз пасмутнеў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяву́н, певуна, м.

1. Разм. Той, хто любіць пець і многа спявае; пяюн.

2. Певень. Другі гурток другой жывёлы. Дзесятак кур, пявун вясёлы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ветны ’бывалы чалавек, які шмат чаго ведае’ (Крывіч, 12, 1926, 108), рус. бранск. ветный ’прыветлівы, ласкавы, гаваркі, вясёлы’, вяц. ветляной ’ходкі, хвацкі, зухаваты, бывалы’. Да ве́тлы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)