выраза́цца несов.
1. выреза́ться;
2. (о зубах) прореза́ться, проре́зываться;
3. страд. выреза́ться; удаля́ться; вынима́ться; см. выраза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
иссе́чь сов.
1. уст. (вырубить) вы́сечы; вы́разаць;
2. (изрубить) пасячы́;
3. (избить) ссячы́, схваста́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навыраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
1. Выняць, выдаліць рэжучым інструментам многа чаго‑н. Навыразаць фотаздымкаў з газет.
2. Выразаць, вырабіць разьбой вялікую колькасць чаго‑н.
3. Зрэзаць, адрэзаць для якой‑н. патрэбы многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выраза́нне ср.
1. выре́зывание, выреза́ние, вы́рез м., вы́резка ж.; удале́ние;
2. прост. вы́резка ж.;
1, 2 см. выраза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вая́ть несов., уст., высок. рабі́ць (скульпту́ру); (лепить) ляпі́ць; (вырезывать) выраза́ць, вырэ́зваць; (высекать) высяка́ць; (отливать) адліва́ць, выліва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гравірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.
Выразаць узоры, надпісы на якім-н. цвёрдым прадмеце, матэрыяле.
Г. партрэт.
Г. надпіс на гадзінніку.
|| зак. вы́гравіраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны і награвірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (спец.).
|| наз. гравірава́нне, -я, н. і гравіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
|| прым. гравірава́льны, -ая, -ае і гравіро́вачны, -ая, -ае.
Гравіравальныя інструменты.
Гравіровачныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́разацца, ‑ражацца; зак.
1. Аказацца выразаным.
2. З’явіцца на паверхні дзёснаў; прарэзацца. У дзіцяці выразаліся зубы.
3. перан. Акрэслена вырысавацца. Веташок над лесам пад раніцу выразаўся. Пташнікаў.
выраза́цца, ‑а́ецца; незак.
1. Незак. да вы́разацца.
2. Зал. да выраза́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.
1. Разрэзаць пілой што‑н. да пэўнай мяжы ці наскрозь. Прапілаваць дрэва да сярэдзіны. // Выразаць пілой (якую‑н. адтуліну). Прапілаваць праём для акна.
2. і без дап. Пілаваць некаторы час. Прапілаваць дровы ўвесь дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́даліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
1. Прымусіць выйсці, знікнуць; перамясціць. Выдаліць пабочных асоб. Выдаліць прымесі. □ А Мурамцаў усяго толькі і зрабіў, што на першым пасяджэнні загадаў выдаліць з залы паліцыю. Колас.
2. Выразаць, вынуць шляхам аперацыі. Выдаліць пухліну. Выдаліць нырку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́краіць, ‑краю, ‑краіш, ‑краіць; зак., што.
1. Выразаць з матэрыялу кавалкі пэўнай формы для пашыўкі адзення, абутку і пад. Выкраіць сарочку. Выкраіць перады на боты.
2. перан. Выгадаць на што‑н., для якой‑н. мэты. Выкраіць лішнюю сотню рублёў на будаўніцтва. Выкраіць вольную часіну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)