цяплу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Таварны вагон, прыстасаваны для перавозкі людзей.

|| прым. цяплу́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плацка́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -ка́рт, ж.

Білет на нумараванае месца ў вагоне цягніка.

|| прым. плацка́ртны, -ая, -ае.

П. вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падно́жка¹, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Прыступка для ўваходу ў вагон, аўтамашыну і пад.

Стаяць на падножцы вагона.

П. тралейбуса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэцякла́сны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да памяшканняў, месцаў трэцяга класа на транспарце.

Т. вагон.

2. Невысокай якасці, малазначны, пасрэдны (разм.).

Т. спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вагане́тка (БРС). Запазычана праз рус. вагонетка з франц. wagonnet ’вагончык’ < wagon ’вагон’ (Шанскі, 1, В, 4; Рудніцкі, 1, 289).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тармазі́ць несов., в разн. знач. тормози́ть;

т. ваго́н — тормози́ть ваго́н;

т. рэфле́ксы — тормози́ть рефле́ксы;

т. спра́ву — тормози́ть де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўла́зіць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -зіць; -зім, -зіце, -зяць; зак.

Улезці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

П. у вагон.

П. у даўгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

курэ́ц, -рца́ м.

1. (о мужчине) кури́льщик; (о женщине) кури́льщица ж.;

2. куря́щий;

ваго́н для курцо́ў — ваго́н для куря́щих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’е́здзіцца, ‑дзіцца; зак.

1. Прыйсці ў непрыгоднасць ад доўгай язды. Сані з’ездзіліся. □ Вагон — хата Міколкава. Стары парахнявы вагон, з пашчапанымі коламі, са збітымі буферамі. З’ездзіўся вагон, пастарэў. Лынькоў.

2. Зак. да ездзіцца.

•••

Была кабылка, ды з’ездзілася гл. кабылка.

Быў конь (конік), ды з’ездзіўся гл. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухво́севы, ‑ая, ‑ае.

З дзвюма восямі. Двухвосевы вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)