медна... і медна-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. медны (у 1, 2 і 4 знач.), напр.: меднапракатны, меднарудны, медна-бронзавы, медна-буры, медна-жоўты, медна-чырвоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

роў², ро́ву, м.

1. Моцны працяглы крык некаторых жывёлін; гукі, якія нагадваюць такі крык.

Мядзведжы р.

Р. самалётаў.

Р. буры (перан.).

2. Моцны плач (разм.).

Дзеці ўсчалі р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настрэ́чу, прысл. і прыназ.

Абл. Насустрач. Ішоў к табе праз далі і гады, праз рэўнасць, недавер спяшаў настрэчу. Рудкоўскі. Ідуць рыбакі, пахаваўшы Прахора, Настрэчу буры, Буры, якая ўжо Абняла паўкраіны. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іржа́ і (пасля галосных) ржа, -ы, ж.

1. Чырвона-буры налёт на паверхні жалеза, што ўтвараецца ў выніку акіслення яго ў паветры і ў вадзе.

І. на ланцугу.

2. Прымесь вокіслаў жалеза ў балотнай вадзе, якая надае ёй буры колер і спецыфічны прысмак.

3. Жоўта-аранжавыя плямы на паверхні раслін, якія з’яўляюцца ў тых месцах, дзе развіваюцца споры паразітных грыбкоў.

Хлебная р.

4. перан. Тое, што шкодна дзейнічае на каго-, што-н.

І. на душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цагляна-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да вытворчасці цэглы, зроблены з цэглы, напр.: цагляна-бетонны, цагляна-блочны;

2) з чырванавата-карычневым адценнем, напр.: цагляна-буры, цагляна-чырвоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буры́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буру́ бу́рым
2-я ас. бу́рыш бу́рыце
3-я ас. бу́рыць бу́раць
Прошлы час
м. буры́ў буры́лі
ж. буры́ла
н. буры́ла
Загадны лад
2-я ас. буры́ буры́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вяшчу́н, вешчуна́, мн. вешчуны́, вешчуно́ў, м.

1. Прадказальнік, прадракальнік.

В. буры.

2. Тое, што і вяшчальнік (у 2 знач.).

|| ж. вяшчу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак і вяшчу́ння, -і, мн. -і, -яў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змаршча́к, ‑а, м.

Разм. Тое, што і маршчына. Цёмна-буры ад старасці .. [Барысаў] твар быў парэзаны безліччу змаршчакоў. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бур ​1, ‑а, м.

Інструмент для свідравання пры даследаванні глебы, горных народ і пад.

[Ад ням. Bohrer.]

бур ​2,

гл. буры ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыл, -у, м.

1. Найдрабнейшыя сухія часцінкі, якія лятаюць у паветры або аселі на паверхню чаго-н.

Сціраць п. з мэблі.

Дарожны п.

Аж п. курыць.

П. у вочы пускаць (перан.: хвалячыся, абманваць; разм.).

2. Тое, што і пылок (у 2 знач.).

|| памянш. пыло́к, -лку́, м. (да 1 знач.).

|| павел. пылі́шча, -а, н. (да 1 знач.; разм.).

|| прым. пы́льны, -ая, -ае (да 1 знач.) і пылавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Пыльнае паветра.

Пылавыя буры (буры, якія ўзнімаюць пыл, пясок, слаі ўрадлівай глебы і пераносяць іх за тысячы кіламетраў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)