брантаза́ўр, ‑а, м.

Буйны дыназаўр, які жыў у юрскі перыяд у Паўночнай Амерыцы.

[Грэч. brontē — гром і sauros — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

землеўлада́льнік, ‑а, м.

Асоба, якая карыстаецца зямлёй на правах прыватнай уласнасці. Буйны землеўладальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нечарназе́м’е, ‑я, н.

Буйны сельскагаспадарчы і прамысловы нечарназёмны раён у Еўрапейскай частцы СССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́ма, ‑ы, ж.

Буйны лясны драпежнік сям’і кашэчых, які водзіцца ў Амерыцы; кугуар.

[Ісп. puma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буйна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. буйны́ (у 1 і 2 знач.), напр.: буйнаблочны, буйнавалакністы, буйнагабарытны, буйнагаловы, буйназлакавы, буйназярністы, буйнакавалкавы, буйнакалосы, буйнакаранёвы, буйналісты, буйнамаштабны, буйнапанэльны, буйнасерыйны, буйнафарматны, буйнафермерскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лендло́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Буйны англійскі землеўладальнік, які здае зямлю ў арэнду фермерам.

[Англ. landlord.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буйна...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «буйны́», напрыклад: буйнаплодны, буйнапанельны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сук, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Буйны бакавы адростак, які ідзе ад ствала дрэва.

Абсячы сухія сукі бярозы.

2. У дошцы, бервяне: астатак ад зрэзанага бакавога парастка ствала.

Бервяно з сукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́чуа, нескл., м.

Самы буйны з сучасных індзейскіх народаў, які складае значную частку насельніцтва Паўднёвай Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадпрыма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Уласнік, які валодае прадпрыемствам; той, хто бярэцца за арганізацыю якой-н. справы, што прыносіць прыбытак.

Буйны п.

|| ж. прадпрыма́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. прадпрыма́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)