Verbum

філо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм. пагард. Ухіляцца ад працы; гультаяваць. Малярных работ хоць адбаўляй, а дзявочая брыгада фактычна філоніць. Мыслівец.

агітбрыга́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Агітацыйная брыгада, якая вядзе агітацыйна-масавую прапаганду. Часта перад механізатарамі выступае агітбрыгада раённага дома культуры. «Звязда».

жаўтля́к, ‑а, м.

Разм. Пераспелы, жоўтага колеру агурок. На гародзе, які даглядала Якімава брыгада, асталіся яшчэ [а]гуркі-жаўтлякі, пакінутыя на насенне. Сабаленка.

вытво́рчы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да вытворчасці. Вытворчая праграма, практыка. Вытворчы працэс.

2. Які непасрэдна займаецца вытворчасцю, вырабам чаго‑н. Вытворчая брыгада.

збо́ршчык, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца зборам чаго‑н. Зборшчык членскіх узносаў. Зборшчык подпісаў.

2. Рабочы, які займаецца зборкай ​¹. Брыгада зборшчыкаў. Слесар-зборшчык.

лесару́б, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца валкай лесу. Брыгада лесарубаў. □ Кладуць лесарубы сасну за сасной. А. Александровіч. А неўзабаве на бераг Ручая прыйшлі лесарубы і пачалі сячы лес. Шуцько.

лесару́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лесаруба, лесарубаў. Лесарубная брыгада.

2. Які мае адносіны да ваякі лесу. Лесарубныя работы. // Які прызначаецца, служыць для валкі лесу. Лесарубны інструмент.

раскрыжава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскрыжаваць.

2. Разыходжанне дарог, вуліц у выглядзе крыжа; скрыжаванне. Даўней, калі ў вёсцы была брыгада, на раскрыжаванні дарог стаяў клуб. Асіпенка.

сцэментава́цца, ‑туецца; зак.

Змацавацца цэментам. // перан. Змацавацца, аб’яднацца. Брыгада, якая славілася да гэтага сваёй згуртаванасцю, агульнасцю поглядаў і мэт, цяпер яшчэ больш здружылася, сцэментавалася, стала нібы суцэльным маналітам. Хадкевіч.

укла́дчык ​¹, ‑а, м.

Той, хто робіць уклад ​² (у 1 знач.); уладальнік грашовага ўкладу.

укла́дчык ​², ‑а, м.

Той, хто займаецца ўкладваннем чаго‑н. Укладчык рэек. Брыгада ўкладчыкаў.