пасі́ў, -сі́ву в разн. знач. пасси́в;

п. ба́нка — пасси́в ба́нка;

гэ́та трэ́ба запіса́ць яму́ ў п. — э́то ну́жно записа́ть ему́ в пасси́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

банк​I банк, род. ба́нка м.;

госуда́рственный банк дзяржа́ўны банк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

банк​II карт. банк, род. ба́нка м.;

◊

держа́ть банк банкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыспані́раваць

‘распарадзіцца (распараджацца) пэўнымі сумамі на рахунках у карэспандэнтаў банка або ў камісіянераў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыспані́рую дыспані́руем
2-я ас. дыспані́руеш дыспані́руеце
3-я ас. дыспані́руе дыспані́руюць
Прошлы час
м. дыспані́раваў дыспані́равалі
ж. дыспані́равала
н. дыспані́равала
Загадны лад
2-я ас. дыспані́руй дыспані́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыспані́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыспані́раваць

‘распарадзіцца (распараджацца) пэўнымі сумамі на рахунках у карэспандэнтаў банка або ў камісіянераў’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыспані́рую дыспані́руем
2-я ас. дыспані́руеш дыспані́руеце
3-я ас. дыспані́руе дыспані́руюць
Прошлы час
м. дыспані́раваў дыспані́равалі
ж. дыспані́равала
н. дыспані́равала
Загадны лад
2-я ас. дыспані́руй дыспані́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыспані́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́ночный

1. сло́ікавы; бляша́начны;

2. ба́нечны; см. ба́нка​I 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантакарэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж імі.

[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́нкаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да банка (у 1 знач.); звязаны з банкам. Банкаўскі служачы. Банкаўскі чэк. Банкаўскі капітал.

•••

Банкаўскі білет гл. білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рындэ́лак ’паўлітровая шкляная банка’ (Сцяшк. Сл.), ’рынка, пасудзіна з ручкай’ (Сл. Гродз.). З польск. rondel.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кліе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

Надзейны к. фірмы.

2. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

К. банка.

|| ж. кліе́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кліе́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)