дыспані́раваць

‘распарадзіцца (распараджацца) пэўнымі сумамі на рахунках у карэспандэнтаў банка або ў камісіянераў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыспані́рую дыспані́руем
2-я ас. дыспані́руеш дыспані́руеце
3-я ас. дыспані́руе дыспані́руюць
Прошлы час
м. дыспані́раваў дыспані́равалі
ж. дыспані́равала
н. дыспані́равала
Загадны лад
2-я ас. дыспані́руй дыспані́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыспані́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)