адыёзны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які выклікае краіне адмоўныя адносіны да сябе; крайне адмоўны, непажаданы. Адыёзная асоба.

[Ад лац. odiosus — ненавісны, агідны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электро́д м., физ. электро́д;

дада́тны э. — положи́тельный электро́д;

адмо́ўны э. — отрица́тельный электро́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нічы́й, нічыйго́, нічыйму́, нічы́й (нічыйго́), нічыі́м, аб нічыі́м, м.; нічыя́, нічыёй, нічыю́, ж.; нічыё, нічыйго́, нічыйму́, нічыё, нічыі́м, аб нічыі́м, н.; мн. нічые́; займ. адмоўны.

Які не належыць нікому.

Нічыя зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анія́кі

займеннік, адмоўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анія́кі анія́кая анія́кае анія́кія
Р. анія́кага анія́кай
анія́кае		 анія́кага анія́кіх
Д. анія́каму анія́кай анія́каму анія́кім
В. анія́кага (адуш.)
анія́кі (неадуш.)		 анія́кую анія́кае анія́кіх
анія́кія
Т. анія́кім анія́кай
анія́каю		 анія́кім анія́кімі
М. анія́кім анія́кай анія́кім анія́кіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нічы́й

займеннік, адмоўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нічы́й нічыя́ нічыё нічые́
Р. нічыйго́ нічыёй нічыйго́ нічыі́х
Д. нічыйму́ нічыёй нічыйму́ нічыі́м
В. нічы́й (неадуш.)
нічыйго́ (адуш.)		 нічыю́ нічыё нічые́
нічыі́х
Т. нічыі́м нічыёй
нічыёю		 нічыі́м нічыі́мі
М. нічыі́м нічыёй нічыі́м нічыі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нія́кі

займеннік, адмоўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нія́кі нія́кая нія́кае нія́кія
Р. нія́кага нія́кай
нія́кае		 нія́кага нія́кіх
Д. нія́каму нія́кай нія́каму нія́кім
В. нія́кага (адуш.)
нія́кі (неадуш.)		 нія́кую нія́кае нія́кіх
нія́кія
Т. нія́кім нія́кай
нія́каю		 нія́кім нія́кімі
М. нія́кім нія́кай нія́кім нія́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адмо́ўнасць ж.

1. в разн. знач. отрица́тельность;

2. предосуди́тельность;

1, 2 см. адмо́ўны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

негаты́ўны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да негатыва. Негатыўная плёнка.

негаты́ўны ​2, ‑ая, ‑ае.

Адмоўны. Негатыўныя адносіны. Негатыўная ацэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Адсутнасць адзінства ў думках, поглядах.

Выказаць рашучую нязгоду з таварышам.

2. Разлад, сварка.

Н. ў сям’і.

3. Адмоўны адказ на што-н.

Яе зацятае маўчанне ўсе разумелі як нязгоду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антырэ́чыва, ‑а, н.

Форма матэрыі, процілеглая рэчыву, у якім элементарныя часцінкі маюць, у прыватнасці, процілеглы электрычны зарад (электрон — дадатны, пратон — адмоўны і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)