адпле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце, ‑плятуць; зак., што.

Аддзяліць, расплятаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго.

Аддзяліць, пасяліўшы на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзе́лены

1. в разн. знач. отделённый;

2. отделённый, отсоединённый, отчленённый;

1, 2 см. аддзялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што і чаго.

Матаючы, аддзяліць.

А. бінт.

А. частку нітак.

|| незак. адмо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адмо́тванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагарадзі́цца, ‑раджуся, ‑родзішся, ‑родзіцца; зак.

Аддзяліць сваё памяшканне ад другога перагародкай; адгарадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Аддзяліць недабраякаснае, бракоўнае. Адбракаваць маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Аддзяліць, адрэзаць чым‑н. тупым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Калупнуўшы, прыўзняць, аддзерці, аддзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отдели́ть сов.

1. в разн. знач. аддзялі́ць, мног. пааддзяля́ць;

2. (выделить) вы́дзеліць, вы́лучыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазрыва́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Аддзяліць ад галіны, сцябла ўсё, многае.

П. кветкі.

2. 3 сілай рвануўшы, садраць усё, многае.

Ураган пазрываў дахі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)