аддзялі́ць

1. (выдзеліць) ábteilen vt, separíeren vt;

2. (раз’яднаць) (áb)trénnen vt, lóslösen vt;

3. (вылучыць, пазнаць) unterschéiden* vt;

4. (пры раздзеле маёмасці) éinen Ánteil überlássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

point off

аддзялі́ць пу́нктам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rail off

адгарадзі́ць, аддзялі́ць баля́самі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

separable

[ˈsepərəbəl]

adj.

які́ мо́жна аддзялі́ць; падзе́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адмежава́ць (аддзяліць) ábmessen* vt, ábgrenzen vt; umgrénzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпаро́ць кравец. (аддзяліць) ábtrennen vt, lóstrennen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разгалінава́ць verzwéigen vt, verästeln vt, gábeln vt; ábzweigen vt (аддзяліць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпалі́ць, адпа́льваць

1. (перапаліўшы аддзяліць) ábbrennen* vt;

2. тэх. glühen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгарадзі́ць (аддзяліць плртам і г. д.) ábzäunen vt; ábschirmen vt (ад чаго-н. gégen A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

высе́йваць

1. (аддзяліць прасейваннем) (áus)síeben vt, áuslesen* vt;

2. перан. (адстараніць) ábsondern vt, áusscheiden* vt*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)