пава́л, ‑у,
1.
2. Тое, што павалена; павалены лес, буралом.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пава́л, ‑у,
1.
2. Тое, што павалена; павалены лес, буралом.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбі́ўка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысо́с, ‑а і ‑у,
1. ‑у.
2. ‑а. Прыстасаванне, пры дапамозе якога можна што‑н. прыссаць, прысмактаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апла́та, ‑ы,
1.
2. Грошы (матэрыяльныя каштоўнасці), якія выплачваюцца за што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асіміля́цыя, ‑і,
1.
2.
[Лац. assimilatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераво́з, ‑у,
1.
2. Месца пераправы цераз раку, возера на пароме, лодцы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадру́к, ‑у,
1.
2. Твор, артыкул, перадрукаваны адкуль‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перано́с, ‑у,
1.
2. Знак у выглядзе рыскі, які ўжываецца пры перанясенні часткі слова ў наступны радок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абло́м, ‑у,
1.
2. Месца пералому.
3. Профіль, разрэз архітэктурнай дэталі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблямо́ўка, ‑і,
1.
2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што палосай акружае па краях другі прадмет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)