пачырване́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пачырванець.
2. Пачырванелае месца як вынік запаленчага працэсу. Ранка ад укусу змяі загаілася, нават пачырваненне знікла. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. пераганяць — перагнаць (у 1 знач.).
2. Спец. Расшчапленне цвёрдых або вадкіх рэчываў награваннем. Сухая перагонка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. перастаўляць — пераставіць (у 1–3 знач.).
2. У матэматыцы — размяшчэнне (элементаў) у якім‑н. парадку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераўтварэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераўтвараць — пераўтварыць і пераўтварацца — пераўтварыцца.
2. Карэнная змена, перамена. Рэвалюцыйныя пераўтварэнні. □ Стварэнне вадасховішча выклікала вялікія пераўтварэнні ў гэтых месцах. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бегані́на, ‑ы, ж.
Разм.
1. Дзеянне паводле дзеясл. бегаць (у 1 знач.).
2. Сумятня, неразбярыха. На вуліцы ўшчыналася такая беганіна, што ад яе хацелася пад зямлю схавацца. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вальцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вальцаваць.
2. Машына, абсталяваная вальцамі.
3. Вальцовы млын.
4. Пшанічная мука першага гатунку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канвенцыяналі́зм, ‑у, м.
Суб’ектыўна-ідэалістычны напрамак у філасофскім тлумачэнні навукі, паводле якога навуковыя тэорыі і паняцці з’яўляюцца не адлюстраваннем аб’ектыўнага свету, а вынікам адвольнага пагаднення, канвенцыі паміж вучонымі.
[Ад лац. conventio — пагадненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крой, ‑ю, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. кроіць (у 1–3 знач.); кройка.
2. Спец. Фасон, пакрой. Апрануты .. [Жан] быў у новенькі, адпрасаваны, моднага крою карычневы касцюм. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зняво́ленне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зняволіць.
2. Пазбаўленне волі; знаходжанне пад арыштам. Арыштаван быў і асуджан на доўгія гады турэмнага зняволення таксама і Вальтэр. Анісаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклейваць — заклеіць.
2. Р мн. ‑клеек. Палоска паперы, гумы і пад., якімі заклейваюць што‑н. Заклейка адарвалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)