падсе́чка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсе́чка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палу́да, ‑ы,
1.
2. Сплаў волава са свінцом, які ўжываецца для пакрыцця металічных вырабаў; луда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паступле́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што паступіла куды‑н. (грашовыя сумы, афіцыйныя матэрыялы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плюсквамперфе́кт, ‑а,
У многіх мовах — адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая абазначае
[Лац. plusquamperfectum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадказа́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што прадказана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыма́зка, ‑і,
1.
2. У азартных гульнях — грошы, якія дадаюцца кім‑н. да стаўкі якога‑н. іграка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыно́с, ‑у,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размнажэ́нне, ‑я,
1.
2. Аднаўленне патомства жывёльным або раслінным арганізмам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спагна́нне, ‑я,
1.
2. Пакаранне за невыкананне або парушэнне чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сціска́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)