плюсквамперфе́кт, ‑а,
У многіх мовах — адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая абазначае дзеянне, што папярэднічала якому‑н. іншаму дзеянню ў мінулым; даўномінулы час.
[Лац. plusquamperfectum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)