намагні́чанасць, ‑і, ж.

Стан цела, якое падверглася намагнічванню. // Велічыня, якая характарызуе такі стан цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неажыццяві́мы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які цяжка, немагчыма ажыццявіць; нездзяйсняльны, нязбытны. Неажыццявімы план. Неажыццявімая прапанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які кладзецца пад борт ​1 (у 2 знач.). Падбортнае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разды́мны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім можна аддзяліць адну дэталь ад другой без пашкоджання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самааку́пны, ‑ая, ‑ае.

Такі спосаб гаспадарання, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі. Самаакупнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старцо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у старца; уласцівы старцу, які належыць старцу. Старцоўская торба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьпака́заны, ‑ая, ‑ае.

Такі, для якога існуе супрацьпаказанне (у 1 знач.); недапушчальны. Супрацьпаказанае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаго́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фагота; такі, як у фагота. Фаготны клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прасталы́ка ’прасцяк, нетактоўны чалавек’ (ТС). З прастарэ́ка (гл.) з заменай другой часткі на лыка; магчыма, намёк, што такі чалавек носіць лыкавыя лапці. Параўн. рус. ла́потник ’прасцяк; вясковы неадукаваны чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

невообрази́мый

1. (трудно представляемый) няўя́ўны; такі́, што ця́жка (не́льга) уяві́ць;

2. (невероятный) неймаве́рны; (чрезвычайный) надзвыча́йны; (ужасный) страшэ́нны;

невообрази́мый шум неймаве́рны (страшэ́нны) крык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)