мікст, ‑а,
1. Змешаны рэгістр пеўчага голасу, пераходны паміж грудным і галаўным рэгістрамі.
2.
[Ад лац. mixtus — змешаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікст, ‑а,
1. Змешаны рэгістр пеўчага голасу, пераходны паміж грудным і галаўным рэгістрамі.
2.
[Ад лац. mixtus — змешаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае смех; забаўны.
2. Камедыйны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыві́зія, ‑і,
Буйное вайсковае злучэнне з некалькіх палкоў або брыгад у
[Фр. division.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
весялі́ць, ‑лю, вяселіш, вяселіць;
Рабіць вясёлым; забаўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спецво́пратка, ‑і,
Спецыяльная вопратка, прызначаная для працы ў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супярэ́члівасць, ‑і,
Уласцівасць супярэчлівага; наяўнасць супярэчнасцей у чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмаэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з працэсам непасрэднага пераходу цеплавой энергіі ў электрычную ў правадніках.
2. Заснаваны на дзеянні двух
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
успамі́нак, ‑нку,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фантасмаго́рыя, ‑і,
1. Прывіды, вычварныя малюнкі, што бачацца чалавеку ў хваравітым стане.
2. Фантастычныя карціны, фігуры, якія атрымліваюцца з дапамогай
[Ад грэч. phantasma — прывід, здань і agoreuō — гавару.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шарбе́т, ‑у,
1. Усходні фруктовы прахаладжальны напітак.
2. Густая салодкая маса, прыгатаваная з фруктаў, кавы або шакаладу з цукрам, часта з арэхамі.
3. Малочная пахучая памадка
[Араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)