мікст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец.

1. Змешаны рэгістр пеўчага голасу, пераходны паміж грудным і галаўным рэгістрамі.

2. у знач. нязм. прым. Са змешаным саставам. Поезд-мікст. Вагон-мікст (вагон з купэ розных класаў).

[Ад лац. mixtus — змешаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)