шушу́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шушу́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эмаліро́ўка, ‑і,
1.
2. Слой эмалі на чым‑н., паверхня з эмалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́ўканне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нака́тка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пало́мка, ‑і,
1.
2. Паламанае, пашкоджанае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памі́лаванне, ‑я,
1.
2. Рашэнне аб вызваленні асуджанага ад пакарання або змякчэнні яму кары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недапрацо́ўка, ‑і,
1.
2. Загана, недахоп у працы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перфе́кт, ‑а,
У некаторых мовах — адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая абазначае, што
[Ад лац. perfectus — закончаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праграмі́раванне, ‑я,
1.
2. Раздзел прыкладной матэматыкі, які вывучае і распрацоўвае метады і сродкі складання праграм для вылічальных машын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апра́ўка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)