надпі́ска, ‑і,
1.
2. Тое, што змешчана зверху чаго‑н. напісанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надпі́ска, ‑і,
1.
2. Тое, што змешчана зверху чаго‑н. напісанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наклёпка, ‑і,
1.
2. Тое, што накляпана; накляпаная частка чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысы́пка, ‑і,
1.
2. Рэчыва, парашок, якім прысыпаюць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
право́дка, ‑і,
1.
2. Сетка правадоў для падачы электрычнага току.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераліва́нне, ‑я,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абагульне́нне, ‑я,
1.
2. Агульны вывад, правіла, заснаваныя на вывучэнні асобных фактаў, з’яў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квітне́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і квецень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
купа́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ля́сканне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злоўжыва́нне, ‑я,
1.
2. Учынак, звязаны з незаконным выкарыстаннем чаго‑н. у шкоду іншым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)