запа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. запарваць — запарыць 1 (у 1 знач.).
2. Разм. Тое, што прыгатавана запарваннем. Карміць жывёлу запаркай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)