Verbum

апеты́т, -у, М -ты́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Жаданне есці.

Добры а.

2. перан., звычайна мн. Вялікія жаданні, патрэбнасці (разм.).

◊

Воўчы апетыт — вельмі вялікі, няўтольны апетыт.

атаві́зм, -у, м.

Праяўленне ў чалавека, жывёл і раслін прыкмет, што былі ўласцівы іх адцаленым продкам (звычайна пра з’явы выраджэння, ненармальнасці).

|| прым. атавісты́чны, -ая, -ае.

Атавістычныя праяўленні.

абтачы́ць², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Абгрызці, аб’есці з усіх бакоў (пра чарвей, насякомых).

Чарвякі абтачылі ўсю кару.

|| незак. абто́чваць, -ае.

адквітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв). Скончыць квітнець, цвісці; адцвісці.

Адквітнелі каштаны.

2. перан. Пражыць маладыя гады, страціць свежасць, пастарэць.

кашэ́ль, -шаля́, мн. -шалі́, -шалёў, м.

Вялікая кашолка, звычайна з лучыны.

Злажыць сухія грыбы ў к.

◊

Плесці кашалі з лапцямі (разм., неадабр.) — гаварыць без толку, малоць бязглуздзіцу.

курсо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, мн. -і, -со́вак, ж.

Дакумент на права лячэння і харчавання на курорце, звычайна без забеспячэння жыллём.

|| прым. курсо́вачны, -ая, -ае.

Курсовачныя хворыя.

спатка́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. спаткацца, спаткаць.

Нечаканае с.

2. Сустрэча закаханых, звычайна па ранейшай дамоўленасці.

Дзяўчына спяшаецца на с.

◊

Да спаткання — да сустрэчы.

спяцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж. (разм.).

Спецыяльная вопратка для работы на вытворчасці і пад., звычайна ў выглядзе курткі, халата ці камбінезона.

С. будаўніка.

тапча́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Шырокая пакаёвая лаўка, звычайна са спінкай, для сядзення або для спання.

Спаць на тапчане.

|| памянш. тапчано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.