Зашчы́та ’абарона; абаронца’ (Сл. паўн.-зах.). З рус. защи‑та ’абарона’ (за + щит‑и‑ти, адкуль бязафіксным шляхам за + щит + а). Гл. шчыт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́барны, ‑ая, ‑ае.

1. Які замяшчаецца шляхам выбараў. Выбарная пасада. Выбарныя органы.

2. Абраны на якую‑н. пасаду галасаваннем. Выбарныя асобы. // у знач. наз. вы́барны, ‑ага, м. Асоба, упаўнаважаная прыняць удзел у непрамых выбарах. Савет выбарных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эвалюцыяні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Кніжн. Развіцца (развівацца) эвалюцыйным шляхам, быць пад уздзеяннем эвалюцыі (у 1, 2 знач.). Неабходна мець на ўвазе, што стыль Зм. Бядулі эвалюцыяніраваў у адпаведнасці з ростам светапогляду пісьменніка. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́сны в разн. знач. ко́свенный;

~ныя до́казы — ко́свенные доказа́тельства;

у. намёк — ко́свенный намёк;

~ным шля́хам — ко́свенным путём;

~ныя скло́ныграм. ко́свенные падежи́;

~ная мо́ваграм. ко́свенная речь;

~нае дапаўне́ннеграм. ко́свенное дополне́ние;

~ныя пада́ткіфин. ко́свенные нало́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плік ’гаплік’ (чэрык., Бяльк.; стаўб., чэрык., ЛА, 4). З гаплік шляхам адпадзення пачатковага г‑, потым а‑, якія былі прыняты за прыстаўныя. Параўн. аплік, гаплік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пілюха́, шлюха ’тонкая мякіна, якая атрымоўваецца ад прасейвання збожжа праз рэшата або шляхам палання’ (Нік. Очерки; Касп.). З ’псяюха, якое ўзыходзіць да літ. pelai ’мякіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́дарка-Фёдарко ’божая кароўка’ (Сцяшк. Сл.), То́дор ’тс’ (пін., З жыцця). Ад Тодар і Фёдар шляхам збліжэння з Фэ́дрык ’тс’ ад бе́дрык ’божая кароўка’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

навярста́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Шляхам вёрсткі зрабіць у нейкай колькасці.

навярста́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і нагнаць (у 2–4 знач.). Навярстаць упушчанае. □ Празяваеш.. [летні дзень] — зімою месяцам не навярстаеш. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., каго-што.

Выклікаць гіпноз (у 1 знач.) шляхам унушэння. Гіпнатызаваць хворага. // перан. Выклікаючы пэўныя думкі, адносіны да сябе, расслабляць чыю‑н. волю, непрыметна браць пад свой уплыў. [Славік] гіпнатызаваў сваёй здзіўляючай незалежнасцю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вінгор ’рыба ўгорыч, Anguilla anguilla L.’ (Дразд.). Узнікла шляхам кантамінацыі бел. вугор і польск. węgorz, пры якой ‑ę‑ > ‑e‑, якое на палескай тэрыторыі перайшло ў ‑і‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)