шпу́льнік, ‑а, м.
У ткацтве — рабочы, які займаецца намотваннем нітак або пражы на шпулькі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каніце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.
2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.
Ён у нас вядомы к.
|| ж. каніце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. каніце́льшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
камбінезо́н, ‑а, м.
Суцэльны рабочы касцюм з курткі і штаноў. Каля трактара, што стаяў сярод двара, завіхаўся малады хлопец у сінім зашмальцаваным камбінезоне. Шахавец. Мне гасцінна ўступае кут Гэта незвычайная сталоўка, Дзе працуе ўжо рабочы люд У камбінезонах і спяцоўках. Аўрамчык.
[Фр. combinaison.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брука́р, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па ўкладцы бруку. Пакінуўшы брата, .. [Красуцкі] рабіў у Слуцку брукаром. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нала́дчык, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па наладцы машын, станкоў, механізмаў. Наладчык такарных аўтаматаў. Працаваць наладчыкам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раб...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «рабочы», напрыклад: рабкор, рабселькор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́тчык, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па разметцы (у 1 знач.). Разметчык вагонаў. Разметчык чыгуначных канструкцый.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свідрава́льшчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца свідраваннем. [Васіль:] — Магу быць і токарам, і свідравальшчыкам быў. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэндаві́к, ‑а, м.
1. Рабочы на выпрабавальным стэндзе.
2. Спецыяліст па стэндавай стральбе. Спаборніцтвы стэндавікоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фотаметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Рабочы, які пры дапамозе фатометра вымярае сілу святла электрычных лямпачак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)