свідрава́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца свідраваннем. [Васіль:] — Магу быць і токарам, і свідравальшчыкам быў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)